ଗତ ୧୨ ତାରିଖରେ ୪୧ ଜଣ ଶ୍ରମିକ ସିଲ୍କିୟାରା ଟନେଲ ଭିତରେ ଫସି ରହିଥିଲେ । ଯେତେବେଳେ ସବୁ ଉପାୟ ଫେଲ ମାରିଲା ସେତେବେଳେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଶା ‘ର୍ୟାଟ୍-ହୋଲ୍’ ଟେକ୍ନୋଲୋଜି ଉପରେ ଥିଲା । ଯାହା ସଫଳ ପ୍ରମାଣିତ ହେଲା । ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶ ଟନେଲ ଦୁର୍ଘଟଣାର ୧୭ ଦିନ ପରେ ଉଦ୍ଧାର ହେବେ ଶ୍ରମିକ । ଏଥିପାଇଁ ଭାରତ ସରକାର ବର୍ତ୍ତମାନ ର୍ୟାଟ ହୋଲ ଖଣି ଖନନକାରୀଙ୍କ ସହାୟତା ନେଇଥିଲେ । ବାସ୍ତବରେ, ଅନ୍ୟ ଦଳ ଅପେକ୍ଷା ଏଭଳି ପରିସ୍ଥିତିରେ ର୍ୟାଟ୍ ହୋଲ୍ ଖଣି ଖନନକାରୀ ଭଲ କାମ କରନ୍ତି । ପରେ ଶ୍ରମିକମାନେ ନିରାପଦରେ ଏବଂ ଶୀଘ୍ର ବାହାରକୁ ଯିବାର ସମ୍ଭାବନା ଯଥେଷ୍ଟ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥିଲା । ଆସନ୍ତୁ ଜାଣିବା ର୍ୟାଟ ହୋଲ ଟେକ୍ନୋଲୋଜି କ’ଣ ?
ର୍ୟାଟହୋଲ ହେଉଛି ମାଇନିଂର ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପ୍ରକ୍ରିୟା
ଏହା ହେଉଛି ମାଇନିଂର ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପ୍ରକ୍ରିୟା ଯାହା ପୂର୍ବରୁ ଉତ୍ତର-ପୂର୍ବ ଭାରତର ଆଦିବାସୀମାନେ ବ୍ୟବହାର କରୁଥିଲେ । ବାସ୍ତବରେ, ଏହି ଟେକ୍ନୋଲୋଜି ମେଘାଳୟର ଛୋଟ ଖଣିରୁ କିମ୍ବା ଭାରତର ଅନ୍ୟ ଉତ୍ତର-ପୂର୍ବ ଅଞ୍ଚଳରେ ଖଣିଜ ପଦାର୍ଥ ବାହାର କରିବାରେ ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇଥିଲା । ଏହା ସହିତ, ଏହି ଟେକ୍ନୋଲୋଜି ମଧ୍ୟ ବେଳେବେଳେ ଟନେଲରେ ଫସି ରହିଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ । ର୍ୟାଟହୋଲ ମାଇନିଂ ପାଇଁ କୌଣସି ବଡ ମେସିନ୍ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ ନାହିଁ, ବରଂ ଖନନକାରୀ ମାନେ ଏଥିପାଇଁ ହାତ ଉପକରଣ ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି । ସେମାନେ ଧୀରେ ଧୀରେ ଏକ ସରୁ ଟନେଲ ଖୋଳନ୍ତି ଏବଂ ଆବର୍ଜନା ବାହାର କରନ୍ତି । ମୂଷାମାନେ ଯେପରି ନିଜର ଗାତ ତିଆରି କରନ୍ତି ଠିକ୍ ସେହି ପରି । ସେମାନେ ଏକ ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ଟନେଲରେ ପ୍ରବେଶ କରି କୋଇଲା ବାହାର କରନ୍ତି । ଟନେଲ୍ ଏତେ ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ଯେ କେବଳ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଟନେଲରେ ଫିଟ୍ ହୋଇପାରିବେ ଏବଂ ତା’ପରେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଟନେଲକୁ ନିଜ ହାତରେ ଖୋଳିଥାଏ । ଖଣିରେ କାମ କରୁଥିବା ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ର୍ୟାଟ ମାଇନିଂ ଅତ୍ୟନ୍ତ ବିପଜ୍ଜନକ ବୋଲି ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଛି । ତେଣୁ, ୨୦୧୪ ମସିହାରେ ନ୍ୟାସନାଲ ଗ୍ରୀନ୍ ଟ୍ରିବ୍ୟୁନାଲ୍ ଏହାକୁ ନିଷିଦ୍ଧ କରିଥିଲା । ଏହା ସତ୍ତ୍ୱେ ମେଘାଳୟ ପରି ରାଜ୍ୟରେ ଏହାର ବ୍ୟବହାର ଜାରି ରହିଲା । କୁହାଯାଉଥିଲା ଯେ ଏହା ପଛର କାରଣ ହେଉଛି ରାଜନେତା, ଅଧିକାରୀ ଏବଂ କୋଇଲା ଖଣି ମାଲିକ ଯେଉଁମାନେ କୋର୍ଟଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତି ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେଉନାହାଁନ୍ତି ।
